Το μεγάλο κόλπο/colpo grosso

Εν μέσω προεκλογικής περιόδου ακούγονται πολλά. Όλα έχουν παραλήπτη εσένα, ταλαίπωρε πολίτη.

Είσαι ο μεγάλος, ο τεράστιος, ο ρυθμιστής του μέλλοντος. Σε αναγορεύουν σε παράγοντα προόδου, ειρήνης, ασφαλείας. Στα οπα-οπα είσαι. Γύρω σου μαζεύτηκαν οι διπλωματούχοι απατεώνες και δίνουν μάχη για να σε κερδίσουν. Όλες οι αναφορές καταλήγουν σ’ εσένα. Το ενδιαφέρον τους τεράστιο, η ιδιοτέλεια καλά κρυμμένη. Τηλεφωνούν για να μάθουν περί της υγείας σου, σ’ επισκέπτονται στην εργασία και θέλουν να γνωρίσουν αν το μαγαζάκι σου πάει καλά (μεγάλος καημός). Ρωτούν αν υπάρχουν κάποια θέματα-προβλήματα που θα επιληφθούν άμεσα για την θεραπεία τους.

Τέλος πάντων, όλα περιστρέφονται γύρω σου και απορείς από πότε έχεις τόση μεγάλη αξία και δεν το γνωρίζεις. Πως και σε διέφυγε ότι είσαι τέτοια ενδιαφέρουσα προσωπικότητα. Η αλήθεια πάλι είναι πως είσαι, αλλά το συζητάμε αργότερα, μην βγούμε εκτός θέματος.

Οι πολιτικοί, οι μαυρογιαλούροι, είναι ομολογουμένως πανέξυπνοι άνθρωποι. Οπτικά, εκτός βουλής στην περιφέρεια τους, εκπέμπουν μια ευχάριστη εντύπωση με την στάση τους έναντι των πολιτών. Διαφημίζουν συνεχώς τα περί ενεργειών τους, για επίλυση προβλημάτων. Κοινωνικοποιούνται σε μεγάλο βαθμό και συναισθηματικά τους

αποδεχόμαστε για την αδιάλειπτο και υπέρ ημών δράση τους. Εδώ , λοιπόν είναι το colpo grosso. Με περισσή αφέλεια τους ακολουθούμε. Αυτοί πετυχαίνουν τον σκοπό τους κι εμείς στην τελική, μαύρες πλερέζες.

Αγαπητοί μου, μας κοροϊδεύουν ξεδιάντροπα. Κάθε τους λέξη, κάθε κίνηση είναι πλασματική και καλά υπολογισμένη, με σκοπό την αρπαγή της ψήφου, την διατήρηση της βουλευτικής έδρας και γιατί όχι την υπουργοποίηση. Οι ευσεβείς τους πόθοι περνούν από τους πολίτες-ψηφοφόρους, που τους διαχειρίζονται άριστα.

Έτσι επιδίδονται και συμμετέχουν σ’ έναν πόλεμο δηλώσεων και προοπτικών, με εύληπτα συνθήματα, όπως και αγώνα σπίλωσης και διασυρμού των πολιτικών αντιπάλων.

Εδώ προκύπτει το καίριο ερώτημα. Αφού τους γνωρίζουμε καλά, αφού έχουμε κατανοήσει πλήρως και σαφώς τις προθέσεις τους, γιατί συνεχίζουμε τον ολισθηρό δρόμο που δεν οδηγεί πουθενά;;Μας θέσαμε σε κατάσταση πολιτικής ομηρίας, αισθανόμαστε ανίσχυροι για αντίδραση και κατά συνέπεια υποτελείς στις άνομες ορέξεις τους.

Στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις μας, παραδεχόμαστε αναντίρρητα όλα τα κοσμητικά επίθετα που τους αποδίδονται, αλλά μπροστά στην κάλπη αλλάζουμε κατεύθυνση 180μοιρων. Είναι αδιανόητη αυτή η συμπεριφορά, είναι πολιτική διαστροφή η επικύρωση εγκληματικών

ενεργειών. Λύκοι που φορούν προβιά αρνιού για κάλυψη.

Μέχρι το κλείσιμο της κάλπης είσαι το πρόσωπο του ενδιαφέροντος. Μετα αμελητέα ποσότητα και ύπαρξη. Και το μεγάλο κόλπο τους αποβαίνει επιτυχές.

Εκτός αν σθεναρά, σοβαρά, ανυποχώρητα, αντιδράσουμε, εμμένοντας στις αληθινές μας πεποιθήσεις, με όραμα μια Ελλάδα οδηγό των εξελίξεων. Και το μοναδικό όχημα για ασφαλή πορεία και σίγουρο προορισμό είναι η Ελλήνων Συνέλευσις.

Χρήστος Κράγιας

Πηγή